Rendez-vous w Samarze. Esej o pragnieniu poznania i doświadczenia śmierci.

Abstrakt

„Rendez-vous w Samarze” to osobista podróż śladami rytuałów pogrzebowych w różnych zakątkach świata – od mongolskich stepów, przez pustynie Indii, po ormiańskie góry Noratus. Autor – jednocześnie świadek i uczestnik – z uważnością i pokorą przygląda się miejscom, w których śmierć jest przyjmowana nie jako koniec, lecz jako przejście. Opisując rytuały, gesty, obecność i milczenie, wydobywa z nich głębię ludzkiego doświadczenia, które w obliczu straty szuka sensu i porządku. To nie esej o śmierci, lecz o życiu w jej towarzystwie. O szacunku dla tego, co różne – i o wspólnocie, która łączy nas mimo odmiennych języków i wierzeń. O akceptacji tego, co nieuniknione. O delikatności bycia „przy” – do końca. Ten tekst to świadectwo, że rytuały przejścia nie zatrzymują życia, lecz nadają mu znaczenie – również wtedy, gdy wszystko się kończy.