Człowiek w obliczu śmierci
DOI:
https://doi.org/10.63867/9s9vw304Słowa kluczowe:
śmierć, dobra śmierć, towarzyszenie, eutanazja, uporczywe leczenieAbstrakt
Artykuł stanowi osobistą i filozoficzną refleksję lekarza nad relacyjnym wymiarem śmierci i umierania. Autor, czerpiąc z doświadczeń pracy w szpitalu oraz inspiracji egzystencjalnych (Jaspers, Rorty, Levinas), ukazuje śmierć jako wydarzenie kulturowe, społeczne i głęboko relacyjne. Punktem wyjścia jest obserwacja samotności osób odchodzących oraz napięcia między naturalnym odruchem ratowania życia a akceptacją jego kresu. Autor analizuje granice terapii uporczywej, dylematy moralne związane z eutanazją i samobójstwem wspomaganym, a także rolę prawdy w relacji lekarz–pacjent w sytuacji terminalnej. Ważnym kontekstem jest godność osoby ludzkiej – rozumiana w świetle personalizmu chrześcijańskiego oraz filozofii egzystencjalnej.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Analiza Egzystencjalna i Fenomoenologia Życia

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Czasopismo ukazuje się w wersji elektronicznej – w trybie open access – m.in. na stronie czasopisma. Publikowanie jest nieodpłatne na licencji Creative Commons (CC BY-NC-ND). Prace publikujemy zarówno w języku polskim, jak i angielskim.